آب معدنی
آب معدنی به آب هایی گفته می شود که دارای مغادیری املاح طبیعی باشند که پس از آنالیز در آزمایشگاه آب می توان مشخص کرد میزان املاح موجود در آب معدنی چه میزان است.
آبهای معدنی را از روی اینکه چه ترکیبی بیشتر در آن وجود دارد طبقهبندی میکنند
- آب معدنی اسیدی:
- این آبها باید لااقل در یک لیتر، یک گرم انیدرید کربنیک طبیعی آزاد محلول داشته باشد.
- آب معدنی سولفات سدیمدار:
- آب این چشمهها دارای سولفات سدیم و همچنین کلرور سدیم و بیکربنات سدیم میباشند.
- آب چشمههای تلخ:
- مهمترین ماده شیمیایی که در آب این چشمهها موجود است و موجب تلخی مزه آنها میگردد، سولفات منیزیم میباشد،
- اما علاوه بر سولفات منیزیم، اکثراً سولفات سدیم و کلرور سدیم هم در آنها وجود دارد.
- چشمههای کلرور سدیم:
- در آب این چشمهها بیش از یک گرم املاح در لیتر موجود است و بیشتر این املاح نیز کلرور سدیم میباشد.
- آب آهندار: آبهایی که در یک لیتر آب آنها بیش از ده میلی گرم آهن به حالت محلول موجود باشد،
- از آنجایی که آبهای آهنی زود تجزیه و آهن آنها تهنشین میشود، معمولاً در همان سرچشمه آن را میآشامند.
- آب گوگردی:
- این آبها دارای هیدروژن سولفوره آزاد یا هیدروسولفور یا هر دوی اینها میباشند (بوی هیدروژن سولفوره، شبیه بوی تخم مرغ گندیده است)
- آب آهکدار:
- این آبها دارای نمکهایی هستند که قسمت اعظم آنها کربنات اسید کلسیم و کربنات اسید منیزیم و گچ و انیدرید کربنیک میباشد.
- چشمههای آرسنیکدار: این چشمهها دارای مقدار جزئی آرسنیک هستند که بعلت کمی مقدار اثر کشندگی ندارد.
- آبهای یددار
ما اجتماعی هستیم، ما را در شبکههای اجتماعی دنبال کنید.